BİR KİTAP OKUDUM AMA

"En güzel dün henüz yaşanmadı" deyip sevgili Handan’ımın mim ricasını izniyle erteliyorum biraz. Ama mutlaka yapacağım bu mimi. Bugün telefonuma düşen Amerika'lı yazar Mark Twain (Samuel Langhorne Clemens - Dünya Çocuk Klasikleri Tom SAWYER'in yazarı) alıntısı o kadar hoşuma gitti ki bunu sizinle de paylaşmak istedim. “Kitap okuyorum ama karakterleri ve içeriği sürekli unutuyorum” diyen ya da "kitap okuyorum ama okuduklarımın bana ne kattığından emin değilim" diyen kişiler için kaleme alınmış bu anektodu birçoğunuz biliyorsunuz belki de;

Bir defasında hocama dedim ki: “Bir kitap okudum ama zihnimde kitaptan hiçbir şey kalmadı.”

Bana bir hurma uzattı ve dedi ki: “Bunu ağzında çiğneyip ye”

Yedikten sonra sordu:

Şimdi sen büyüdün mü ? 

"Hayır" dedim.

Dedi ki: “Büyümedin ama o hurma vücuduna dağıldı; et oldu, kemik oldu, sinir oldu, deri oldu, tırnak oldu, hücre oldu…”. 

Anladım ki, okuduğum kitap da öyle dağılıyor ;

Bir kısmı kelime dağarcığını zenginleştiriyor. Bir kısmı bilgi ve irfanını artırıyor, bir kısmı ahlakını güzelleştiriyor, bir kısmı yazı ve konuşmada üslubuna incelik katıyor, bir kısmı hayata farklı bakmanı sağlıyor, bir kısmı içindeki sevgi merhameti artırıyor, bir kısmı özgüvenini artırıyor, düşünmeni, sorgulamanı tetikliyor, olaylar karşısında nasıl davranman gerektiğini öğretiyor… her ne kadar sen bunların farkında olmasan da.

Kitap okumak bir şeye yaramaz, çünkü kitap okumak çok şeye yarar ! O kadar çok şeye yarar ki neye yaradığını söylemek imkansızdır.

“İyi dostlar, iyi kitaplar, bir de huzurlu bir vicdan: İşte ideal hayat.” M. Twain