KIŞ SİYAH MI GİYİNİR HEP?

KIŞ

KIŞ SİYAH MI GİYİNİR HEP?

Kış siyah giyinir bembeyaz karların aksine. Aslında bu zıtların uyumu mudur, yoksa modası geçmeyen bir renk uyumu mu?

Penceremden baktığımda sonbaharın son çırpınışlarını temsil eden muhteşem renkler görüyorum; sarıdan, yeşilin tonlarına, topraktan, kırmızıya ve turuncuya doğru uzanan, müthiş bir harmoni içinde.

Heyhat, aynı pencereden gelip geçen silutlere baktığımda hep grinin, siyahın, koyu renklerin hakim olduğu göze çarpıyor.

Modacılar her yıl ilan ederler; bu yıl şu renkler revaçta, pastel tonlar ön planda, toprak ve askeri yeşil, haki renkler falan diye gider bu moda manzumesi.

Fakat yıl ne olursa olsun, yani o yıl hangi renkler moda olursa olsun, benim penceremden hep siyahlar geçer, kış aylarında.

Değişmeyen tek şey değişim değil, siyahın ta kendisidir aslında.

Buradan birçok çıkarsama yapılabilir elbette.

Birincisi, çok şişmanlık  (obezite) oranımız artıyor galiba. Toplumun bir kesimi açlık sınırında yaşıyor belki ama aşırı kilo ve sağlıksız beslenme temel sorunlarımızdan biri hala.  Eskiler bir dirhem et bin ayıp örter demişler, şimdilerde de çokça siyah fazla kiloları örtüyor.

İkincisi, giderek içe kapanan bir toplum mu olduk acaba? Yani o yılın moda renkleri iç mekanlarda mı sergileniyor yalnızca? Öyle ya onca renkli esvabı kim alıyor, nerde giyiyor? ne yapıyor? Buradan yola çıkarak, giyimde de yer altında (underground) bir noktaya doğru mu gidiyoruz?

Neden siyah geçer siluetler memleketimin penceresinden?

Neden renkli değiliz biz?

Doğrusu, neden mutlu değiliz biz?

Oysa dünyanın en güzel coğrafyasında, yazı yaz gibi, kışı kış gibi, baharı bahar gibi yaşayan, ezcümle mevsimleri hakkıyla yaşayan bir ülkedeyiz.

Hep denir ya, öteki dünyayı fazlaca öncelleyen toplumlardanız diye. İyi ya oranın siyah beyaz olduğu nereden belli?

Kutsal kitapların cennet tasvirlerinde hep coğrafi güzelliklerden dem vurulur; coşkun akan ırmaklar, yemyeşil ovalar, rengarenk çiçekler, envaiçeşit nebatat..

Katran karası siyahlar, karanlık dehlizler hep cehennem tasvirlerinde yer alır.

Öyleyse neden dünyamızı cehenneme çevirmemiz?

Hadi diyelim öteki dünyayı öncelliyoruz gerçekten de. Peki onun gereklerini yerine getiriyor muyuz?

Nerede naif insan davranışı?

Karıncayı incitmeyen incelikler nerede?

Kıyamet kopsa da elindeki ağaç fidesini dikmek gerektiğine dair o inanılmaz çevrecilik duygusu nerede?

Aslına bakarsanız yazlar da siyah giyiniyor  bazen.

Bir yanda şehit haberleri; diğer yanda şiddet gören kadınlar; ölen, sakat kalan, yiten kadınlar.

Oysa güneşin bitmeyen aydınlığında bütün renklere yer var.

Evet, geceler kutsaldır, ama gündüzler de kutsaldır.

Bu bir döngüsel süreçtir.

Gece siyahsa, gündüz her renktir.

Kırmızı, mor, yeşil, mavi, sarı, turuncu, bütün renkler geçsin artık kış penceremden.

Bembeyaz kışın rengarenk paleti alsın götürsün bütün kasvetimizi.

Renkli umutlara boyanalım

Soldurmasın siyah bizi.

(Bütün hakları saklıdır)