2080 YILINA/ÇOCUĞUMA MEKTUP

Merhabalar,

Uzun zamandır sizleri ve blogumu ihmal ettim farkındayım. Bazen ufak kopuşlarım olabiliyor ama hoşgörünüze sığınarak bir şekilde kaldığım yerden devam etmeye çalışıyorum. Arada uğrayıp beni aşka getiren sevgili Deep’e de çok teşekkür ediyorum, iyi ki var. Ayrıca, Kelebek Etkisi, Esra Takım, Yeşimle Her Telden gibi bazı zarif arkadaşlarımın da iade-i ziyaret çabalarını çok takdir ediyorum. Zira yeni bir içerikle karşılaşamadıkları için eski tarihli yazılarıma bir başka deyişle çocukluğuma inme zahmetine katlanıyorlar. E, hal böyleyken dizimi kırıp bir yazı kaleme almamın vaktinin geldiğini ve hatta geçtiğini anlamış bulunuyorum. Ne mi yazacağım 2080 yılına mektup. Düzenli yazı giremeyen birine de ancak bu yakışır öyle değil mi?

Bu konu başlığını ele alan birçok blog arkadaşımın da değindiği gibi o tarihlerde hızla gelişen teknoloji sayesinde hayal bile edemeyeceğimiz noktalara geleceğiz. Ve sanırım o günlerde uzay teknolojisi, yapay zekâ vb. konuların çok daha üst versiyonları gündemde olacak. Büyük ihtimalle zamanın ruhuna ayak uydurarak bu gelişmelere gönüllü/gönülsüz intibak edeceğiz ya da eski zamanlardaki sadeliği arayıp o günleri özlemle yad edeceğiz. Erhan kardeşimin başlattığı bu yazı dizisinin içeriğini bir önceki konu önerisinde de yaptığım gibi biraz kendime göre yazmak istedim ben. İlkinde (Zihnimde Hala Yazılmamış/Söylenmemiş Cümleler Var) farkına varmadan yaptığım değişikliği bu sefer taammüden yapmış olacağım. Peki bu içeriği nasıl mı değiştireceğim?

2080 yılına mektubu altı buçuk yaşındaki küçük kuzuma ithafen yazacağım. O tarihte tatlı meleğim inşallah 68 yaşında olacak ki bu yaş, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından güncellenen yeni skalaya göre orta yaş sınıfına karşılık geliyor. (Bu konuda detaylı bir paylaşım yapmıştım öncelerden. Yaş falına bakmak isteyenler için tık tık). Saçını dökmez, göbeklenmez, biraz da anacığına çekerse, pek ala çok daha genç gösterebilir. Ben mi? 2080 yılında ölmez yaşarsam kaç yaşında olacağımı hesap edip buraya yazmamı beklemiyorsunuz heralde. Bu konuda ketum davranıp, gizemli kalmayı tercih edeceğim.

Bu arada gevezelik yaparken sadede bile gelemediğimi fark ettim. Uzun zaman yazmayınca böyle oluyor demek ki. Bir de konuya girersem yazım, Seda Sayan’ın eski sabah programındaki faksları gibi çarşaf çarşaf uzayıp gidecek ve yazıyı okuyup okumamaya uzunluğuna göre karar verecek olan bir kısım okuyucuyu peşinen kaybedeceğim.

Veda ederken şimdi aklıma geldi de Erhan kardeşimizin hoşgörüsüne sığınarak bu yazıyı “2080 yılındaki çocuklarımıza mektup” olarak hep birlikte genişletmeye ne dersiniz acaba? Benimle birlikte, evlatlarımız için dijital bir ayak izi bırakmaya var mısınız? Beni bu konuda destekler misiniz? çok sevgili anneler, babalar ve anne baba olmak isteyenler.

Bir sonraki yazımda, evladıma yazdığım mektupla buluşuncaya dek şimdilik hoşça kalınız efendim. En derin sevgi ve selamlarımla J