ZİHNİMDE HALA YAZILMAMIŞ SÖYLENMEMİŞ CÜMLELER VAR

Merhabalar,

Erhan Çakırlar'ın başlatmış olduğu bir etkinliğe İbrahim (Aylak Editör) kardeşim beni de davet etti. Ancak sonradan farkına vardım ki ufak bir sapma yapmışım temadan. "Zihnimde hala yazılmamış cümleler" var yerine "zihnimde hala söylenmemiş cümleler var"  şeklinde bir yazı kaleme almışım. Yazı sona erdiğinde anladım hatamı. Sonra da hemen hemen aynı kapıya çıkıyorlar, deyip bu haliyle sizinle paylaşmaya karar verdim, sayın editörümün ve Erhan Çakırlar'ın affına sığınarak. 

ZİHNİMDE HALA SÖYLENMEMİŞ CÜMLELER VAR

Söylenmemiş cümlelerin kesif kıvamı bir toz bulutu misali sarmış göğü. İnsanların içinde tuttuğu duyguların önemli bir kısmı bir konuşma balonunun içerisine hapsedilmiş sanki. Orada öylece duruyorlar. Cümlelerin kimisi asla söylenmemesi gerekenler. Kimisi tetikte durmuş uygun zemin ve zamanı bekliyor. Kimileri bir öfke anında istemsizce kusuluyor, kimileri sızıntı yapıyor, kimileri kâğıda dökülmeyi bekliyor, kimileri ise yanlışlıkla sarf edilenler. 

İsyan cümleleri, yalan sözler, ima edilenler, veda sözcükleri, gerçekleşmeyecek vaatler, emir kipleri, alay ifadeleri de var. Ancak bunlar bir mermi kadar çevik. Mütemadiyen delip geçiyorlar konuşma balonunu ve dökülüveriyorlar orta yere. Oysa esaretine son verilmesi gerekenler; sevgi, saygı, bağlılık cümleleri, teşekkür, özür, hoşgörü ifadeleri, birlik-beraberlik, dayanışma, eşitlik, adalet, kardeşlik söylemleri olmalıydı.

Kafamızın içinde, nerede duracağını çok fazla kestiremeyen, rüzgâra doğru yön değiştiren omurgasız, ham cümlelerimiz var bir de. Onlar doğaya saçılmadan kendilerini imha edebilse keşke ve böylece mutluluğu, barışı, insanlığı anlatan cümlelere daha çok yer açılsa. Yeryüzünün her bir köşesine güzel tümceler ılık nefesler eşliğinde üflense ve herkes bu sözcüklerden ihtiyaç duyduğunu alıp onları içinde çoğaltıp, büyütebilse. Cümle kümecikleri içinden, ayıklanıp atılabilse sert ifadeler, yumuşak ve nazik olanlara zarar vermesin diye. Kelime kırıkları toplansa yerden, tek bir harf bile zayi olmasa,  hiçbir can yanmasa. Akıl süzgecinden geçmeden, gönül hanesinde demlenmeden sarf edilmese laflar ulu-orta.

Dilek ve dua cümleleri olsa ayrıca. Gözyaşı ve yakarışla yıkanmış olanlar semaya bırakılsa usulca. Henüz konuşmayı öğrenmemiş masum ve muhtaç bir çocuğun bakışları kadar etkili ve pür-ü pak bir biçimde anlatılabilse prangalı sözcükler, bakış okumayı bilenlere.

Yüksüz, maskesiz, riyasız, içten, aydınlık ifadelere duyulan özlem sona erse. Güzellikler dökülse dudaklarımızdan, bunlar kuşatsa evreni, çepeçevre sarsa. İyi niyetli, yapıcı, çözümcül cümleler bir adım öne çıksa. Şifalı kelamlar merhem olsa yaralarımıza. 

Ya da,   ya da sonsuza dek susulsa.....  

Bütün hakları saklıdır!!!!!