Merhabalar,
“İnsan Ne İle Yaşar”, ünlü
yazar Tolstoy’un en önemli eserlerinden biridir. Kitapta yer alan kısa
hikâyelerde Tolstoy; iyilik, kötülük, bencillik ve yardımseverlik gibi konuları
işleyerek, okuyucularına ibret alacakları dersler vermeyi amaç edinmiştir.
Bunlardan biri de çiftçi
Pahom’un hazin ve ibretlik öyküsüdür;
Sıradan kendi halinde bir
çiftçi olan Pahom, daha zengin bir hayatın hayalini kurmaktadır. Uzak bir
yerlerde, cömert bir reisin karşılıksız toprak verdiğini duyunca, daha çok
toprak elde etmek için reise gidip talebini iletir. Gerçekten de Reis herkese
istediği kadar toprak veren cömert biridir. Pahom’a “Sabah güneşin doğuşundan
batışına kadar katettiğin bütün yerler senin fakat güneş batmadan yeniden
başladığın yere dönmen lazım.” der. “Yoksa bütün hakkını kaybedersin.”
Pahom güneşin doğuşuyla
beraber başlar yürümeye. Tarlalar, bağlar, bahçeler geçer. Tam geri dönecekken
gördüğü sulak bir araziyi es geçemez. Şu bağ, bu bahçe derken bakar ki güneşin
batmasına az kalmış. Koşar, koşar, ama kesilir takâti. Halsiz adımlarla
yürümeye devam ederken, Pahom’un burnundan kanlar damlamaya başlar. Tam
başladığı noktaya yaklaşmışken, bir an yığılır yere ve bir daha kalkamaz…
Reis olanları izlemektedir.
Çok kereler şahit olduğu olay yeniden vuku bulmuştur. Adamlarına bir mezar
kazdırır. Pahom’u bu mezara gömerler. Reis Pahom’un mezarının başında durur
şöyle der: “Bir insana işte bu kadar toprak yeter!”
Teşekkür ederim uğradığın ve yorum bıraktığın için Müfred :))
YanıtlaSilBu hikayeyi okumuştum , çok etkileyici. Kitabı da aldım ve sırasını bekliyor.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Kadriye. İyi okumalar diliyorum sana. Sevgilerimle :))
Silİnsan Ne İle Yaşar'ın farklı baskıları var ve bu baskılarda farklı öyküler de yer alıyor. Alacaklara tavsiyem içinde, Yıldız hanımın bahsettiği Pohom'un hikayesi İnsana Ne Kadar Toprak Lazım başlıklı öykünün de bulunduğu kitabı alsınlar. Gerçekten ibretlik bir hikaye ve tekrar tekrar okunası.
YanıtlaSilGüzel bir özet ile, kaçtığınız güzel bir kitaptan haberler getirdiniz. Teşekkürler.
Ben teşekkür ederim YUnis Bey. Yazımı, yorumunuzla çok güzel tamamlamışsınz. Sağolunuz :))
YanıtlaSilVuvvv. Finali harikaydı.
YanıtlaSilEvet Cem👍😊🤚
SilÇOK İBRETLİK BİR HİKAYE. MAALESEF ÇOĞUMUZ HİKAYEDEKİ ÇİFTÇİDEN FARKSIZIZ BENCE. ÇOK TEŞEKKÜRLER.
YanıtlaSilBen teşekkür ederim ziyaret ve yorum için 😊🤚
SilRica ederim, size daima çay- kahve içmeye uğrayacağım.:)
Siltolstoy balzak çehov dedeleriim :)
YanıtlaSilDedelere çok şey borçluyuz :))
SilEmeğinize sağlık.''Ağaç Ev Sohbetleri 7'' başlıklı yazımı okumak ve yorumlarınızla katkıda bulunmak üzere sizi blogumda görmekten mutluluk duyacağım Yıldız Hanım teşekkürler.
YanıtlaSilBu yorumdan önce uğramış ve yorum bırakmıştım blogunuza Fatih Bey :))
SilHaa.. öyle mi? önemi yok; sizi ne zaman görsem mutlu olurum. Çok pozitif bir insansınız.:))
SilOkuyalı o kadar uzun zaman oldu ki, bu post bana işaret, bi daha okumalıyım. Altını çizerek okuduğum eserlerdendi. Bir ara öyle alışkanlığım vardı, tolstoy dostoyevski gibi yabancı yazarların klasiklerini okurken altını çizip yorumluyordum.
YanıtlaSilOkuyup yorumla, güzel bir alışkanlıkmış. Çok teşekkürler katkı için. Selamlar :))
SilTolstoy un ibretlik kitaplarından biri. Ne bilge insanlarmış ki, yazdıkları bugün de geçerliliğini koruyor.
YanıtlaSilOkumak istediğim kitaplardan.
YanıtlaSillisede okumuştum. kütüphaneden almıştım sanırım üç dört sene sonra da bi arkadaşım doğum günü hediyesi olarak bana hediye etmişti. öyle kitaplığımda duruyor.
YanıtlaSilBu kitabı okumuştum ama son söz var ya insanı olduğu yere mıhlıyor.
YanıtlaSilHer dinlediğimde beni etkileyen bir hikaye...
YanıtlaSilAh o hırslarımız yok mu?
hepimizin hayatının özeti aslında bu hikaye ile aynı :(
YanıtlaSilBu kitabı okumuştum sanırım okul yıllarında. Ama hatırlamıyorum. Yeniden okuyacağım.
YanıtlaSilBu arada bloğunuza mail abonelik butonu koyarsanız daha rahat takip edebiliriz:)
Teist düşüncelerle dolu bir kitap.
YanıtlaSilKesinlikle okunması gereken bir şaheser... :)
YanıtlaSilİbretlik bir öyküymüş hepimize o kadar toprak yetecek teşekkürler öykü için
YanıtlaSilToprak hırsı yüzünden at gibi çatlamış adamcağız. Tolstoy öyle güzel bir son yazmış ki bir an mıhlanıp kalıyor insan.
YanıtlaSilBu kitabı okumamışım. Okusaydım hatırlardım diye düşündüm... Paylaştğınız için teşekkürler.
Harikaa! Gül bahçesinde en güzel gülü seçmeye çalışan bir insanın bahçenin sonuna kadar gidip çizikler ve kan içinde ama aklında da herşey o geride kalan güller, tatminsizlik halini anlatan hikayeyi çağrıştırdı. Mutlaka okuyacağım Teşekkürler
YanıtlaSilokuyunca hatırladım ben de çok sevmiştim bunu Yıldız
YanıtlaSilTolstoy edebiyatım biriciklerinden... Sanırım bu kitap bir serinin parçası. Öyle kalmış aklımda. Sağolasın hatırlattığın için Yıldızım.�� Blogları gezmeye başladım artıkın ben de ��
YanıtlaSilminumum 3 kez okumuşluğum var , her defasında farklı vurur, iyi kalem , ibretlik hikayeler...
YanıtlaSilTolstoy'un en sevdigim kitaplarından biri bu..bu hikaye ne kadar da ibretlik değil mi aslında,insanoğlunun bitmek bilmeyen hırsını nasılda güzel anlatıyor..
YanıtlaSilÇok etkilenirim bu hikayeden. O yüzden ara ara gelip okuyorum sizin blogdan Yıldız Hanım.:))
YanıtlaSilSiz de uğrayın arada. yokluğunuz hissediliyor doğrusu:))
Silortak öyküye yazsana sen de. yazmak istersen öykü yazıma veya sessiz gemiye ben de yazcam deee hihihi :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim nazik davetin için Deep. Bu ara biraz seyehat halindeyim. Bilemiyorum katılabilir miyim. 😊🌷🤚
SilHarika bir yazı olmuş..
YanıtlaSilÇok güzel bir kitaptı.Zamanında okumuştum çok ders çıkarmıştım.Herkese tavsiye ederim.
YanıtlaSilÇok istedim ama bir türlü okumak kısmet olmadı.Ancak son cümlede öylece kalakaldım. İlk fırsatta okumalıyım..
YanıtlaSilNedense bie türlü okuyamadığım bir kitap.Suan Karamazov Kardeşleri okuyorum.Bittikten sonra alırım inşallah ♥️♥️
YanıtlaSilSeven Tanrı’ya, Tanrı sevene yaklaşır. Sevgiyi var eden sadece O’dur çünkü.
YanıtlaSil”Tanrım!” dedi korkuyla. Yalnız olmadığını, onu esirgeyen biri olduğunu düşünüp ferahladı.
Tolstoy – İnsan ne ile yaşar: http://www.ebrubektasoglu.com/yazi/tolstoy-insan-ne-ile-yasar/