BENİM GÜZEL MANOLYAM SON

 

Nişan töreni başlamak üzere. Biz ağaçlar, kalabalığı yarıp kuş bakışı seyrediyoruz bu güzel seremoniyi. Her yerde küçük küçük insan öbekleri var, neşeyle hasbihal ediyorlar. Defne Hanım ve organizasyon ekibi günlerdir bu özel gün için hazırlanıyor. Üzerimize asılı fenerler, balonlar, konfetilerle bayramlıklarını giyinmiş çocuklar kadar mutluyuz şimdi. Ayrıca güzel gelinin nedimeleri olarak çok da gururluyuz. 

Konuklar bütün zarafetleriyle tören alanındaki yerlerini alıyorlar. Sarmal kedisi bile kırmızı papyon takmış. Nevhan Hanım’ın gözleri kızarmış mı yoksa bana mı öyle geliyor? Vücudunu sımsıkı saran siyah elbisesiyle olduğundan biraz daha zayıf görünmeyi başarabilmiş sanki. Kadim komşu, rengârenk kır çiçeklerini gelenlerin yakasına takmakla meşgul.

Ev sahibemiz, evlendikten sonra sırf bizi terk etmemek için nişanlısı Doruk’un yeni aldığı eve taşınma fikrini ısrarla reddetti. Düğünden sonra da bu evde yaşayacaklarını öğrendiğimizde çok mutlu olduk. Biliyoruz ki onların eşsiz ahengi bahçemize renk katacak, mutluluklarını duyan çiçekler topraktan heyecanla fışkıracak, onların vereceği meyveler kim bilir bizi nasıl coşturacak. Kuş cıvıltılarına çocuk sesleri karışacak. Ilık nefesleriyle şifa üfleyecekler bedenlerimize. Topraklarımıza, köklerimize umut aşılayacaklar. Biz de onları taç örtümüzün altında kucaklayacağız. Bağımız, ağımız kuvvetlensin diye derinlere, en derinlere kök salacağız. Sıcak yaz akşamlarında serinlemek için gölgemizde oturup sohbet edecekler. Günü, derdi, sevinci; güzü, yazı, denizi konuşacaklar uzun uzun. Birlikte çok büyük bir aile olacağız.

Şışşş bir dakika, alkış sesleri geldiğine göre tören başlıyor olmalı. Evet evet, gerçekten de öyle. Gelin ve damat neşeli bir müzik eşliğinde kırmızı halıda yürüyorlar şimdi. Flaşlar patlıyor, başlarından aşağıya kırmızı gül yaprakları dökülüyor. Pistin ortasına geldiklerinde müzik değişiyor. O da ne, en sevdiğim şarkı çalıyor yine. “Beni güzel manolyam.” Şu an üzerimden titreyerek dökülen birkaç kuru yaprak sevinç gözyaşlarım benim. 

Eyyy bu yeşil bahçenin en güzel çiçeği, gelinlerin en merhametlisi, defnelerin en görkemlisi, uzun bedenimi önünde eğip, dallarımla reverans yapıp, kulağına doğru usulca yaklaşıp, döküyorum içimi: "Bizi yalnızlığa terk etmediğin için; burada, bu güzel bahçede onurlu bir şekilde yaşayıp, yaşlanmamıza izin verdiğin için; her sabah uyandığında başını göğe kaldırıp bizi selamladığın için; bizi sevginle sulayıp, şefkatinle kuşattığın için; fırtınada harap olan dallarımızı özenle sarıp sarmaladığın, bizi koruyup koladığın  için sana teşekkür ederiz. Yuvadan uçan evlatlarına her ebeveynin dediği gibi "bu kollar, bu dallar, bu yaşlı gövdeler seni her zaman, her koşulda kucaklamaya hazır. 

Günün kutlu, yarınların umutlu, bahçen hep şenlik olsun güzel gelin. 

 

                                                                          Senin Güzel Manolyan

                                                                                        BİTTİ

Resim (Kaynak): Duvar Online