HİÇBİR ŞEY İÇİN GEÇ DEĞİL

Merhabalar Blog Ailem,

Hepinizin sağlığı yerinde, işleri yolundadır inşallah. Dün (5 Aralık) Mustafa Kemal Atatürk’ün Türk kadınlarına seçme ve seçilme hakkını hediye ettiği günün yıldönümüydü. Bu konuda sevgili Derya o kadar güzel bir yazı kaleme almış ki, ben daha fazla bir şey eklemek istemiyorum. Hala okumayanlarınız varsa Deli Kızın Bohçasını mutlaka karıştırmalı diyorum. Dün ayrıca mühendisler günüydü. Mühendis kardeşlerimizin gününü de kutluyorum. Bir mühendis olan ve “Yüzleşme” adlı son yazısını beğenerek okuduğum Beyaz Yakalı’nın gününü de bu atıfla kutlamış olayım. Madem öyle diğer meslek guruplarından arkadaşlarımın adını da anmadan geçmeyeyim. Doktorlara güç, sıhhat, öğretmenlere sevgi, sabır, esnaflara bol kazanç, zanaatkarlara hüner, sanatkarlara kanat, yazarlara ilham, blogger’lara bol yorum diliyor, atladıklarımdan da af diliyorum.  Blogger demişken de sevgili İnci’nin başlattığı “Blogger Mimi”ne de mutlaka uğramınızı tavsiye ediyorum. Bizlere bloğumuzu sorgulatan bu güzel mim, blogumuzu tanıtmak için güzel bir fırsat aynı zamanda.

Konu başlığıma hala giriş yapamadığımın farkındayım. Yazılı sohbet ne kadar güzel bir şey öyle değil mi sizce de? Dilediğince konuşuyorsun, sözünü kesen, anlatma iştahını frenleyen, seni uzun süre dinleyici pozisyonuna mahkum eden ani blokajların yok. Hele bir de el ayak çekilmişse kapı zili, telefon vb uyaranların yoksa ne ala. Sadece siz ve dinleyecileriniz, pardon okuyucularınız var. Onlarla aranızda kurduğunuz görünmez, sihirli bir bağ var bir de. Onlar, gönüllü esirleriniz. Seviyorum esir almayı ve esir düşmeyi.

Anlatmayı düşündüğüm konu başlığına hala ve hala giriş yapamadım. Bence yazı tadında kalsın, çünkü isterim ki gönüllü mahkûmlarım yazının uzunluğuna bakıp esarethanemden kaçıp gitmesinler. Onu da bir sonraki sefere bırakayım.

İYİ HAFTA SONLARI...

Not: Sevgili Deep, bloguna hiçbir şekilde giremiyorum. Geçici bir durum olmasını ümid ediyorum. Kusura bakmayasın.