23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI

Bugün ne bir stadyumda, ne bir okul bahçesinde, ne de bir tören alanındayız; bugün çocuğumuzla, ailemizle birlikte evimizin içinde; bir televizyon ekranının karşısında bir bilgisayarın başında, bir tabletin monitöründeyiz.

Az sonra elinde mikrofonu, pıt pıt atan kalbiyle kürsüye doğru yaklaşan küçük bir evladımız, tören programını arz edemeyecek. Salonda alkış tufanları kopamayacak. Fotoğraf makinesinin flaşları poz veren tatlı yüzlerin gözlerini kamaştıramayacak. Kırmızı kurdelaları, rengârenk tütüleri, ütülü pantolonları, ellerinde bayraklarıyla kortej yürüyüşü yapamayacak yavrucaklarımız.  

Ah evlatlarımız, göz bebeklerimiz bir baharınız, bir yarım döneminiz, ömrünüzden bir zaman parçası, hüzünle anımsayacağınız “korona günlükleri”nin kayıtlarına geçti. Başınızı okşayan öğretmenlerinizin şefkat dolu ellerine hasret kaldınız. Yüreğinizde ötüşen kuşların cıvıltıları dışarılara taşamadı. Okul bahçesinden, koridorlardan sizleri derse davet eden melodilerden uzak kaldınız. Teriniz üzerinizde kurumadı. Afacanlıklarınız öksüz, şakalaşmalarınız yarım kaldı. Birbirinize “günaydın” diyemediniz. Derste parmak kaldırma yarışına giremediniz. 

Ama biz inanıyoruz ki bu günler de geçecek. Sayın Milli Eğitim Bakanımız söz verdi; “Salgın sona erdiğinde ilk günün, ilk teneffüsü 40 dakika olacak.” İlk gün kayısınız Malatya’dan, fındığınız Ordu’dan, dondurmanız Kahramanmaraş’tan gelecek.” Her yer sizin sesinizle, nefesinizle şenlenecek. Ve yine inanıyoruz ki bu ve buna benzer sorunlarla karşı karşıya kalan yerküremizin her türlü zorluğuna geleceğin büyükleri olarak sizler ışık tutacaksınız.

O zamana kadar yastığa başınızı koyar koymaz uyumaya, kurduğunuz türlü türlü hayallerle dünyanın diğer ucuna gitmeye,  hep masum ve sevgi dolu kalmaya, sağlık ve neşe ile büyümeye, kendinizi bilgiyle donatmaya söz verin. Sizleri layıkı ile yetiştirmek için mücadeleye evlerinden iştirak eden, okula döneceğiniz günü sabırsızlıkla bekleyen ve tüm benlikleriyle size kucak açan öğretmenlerinizi gururlandırmaya devam edin. Ve hep söyleyin; NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!