GÖKYÜZÜ SÜRPRİZLERLE DOLU

Merhaba blogcanlar; tatilimiz hemencecik bitiverdi. Üç gün evvel evimize intikal ettik. Yalnız dönüş sırasında uçağımız biraz sarsıldı. Yer yer türbülansa girdik. Bizim tatlı kuzu “anne altımız boşalıyor, baba içimiz çekiliyor” deyip deyip dursa da biz sanki hiç heyecanlanmıyormuş gibi duymazdan gelip her şey yolundaymış gibi yapmaya devam ettik. Neyse ki bu hal çok sürmedi ve kısa zaman sonra olağan akışa teslim olduk. O sırada elimi önümdeki koltuk cebine daldırarak Anadolu Jet/Magazin dergisinin Ocak 2019 sayısını karıştırmaya başladım.  Orada okuduğum ilginç bir haber dikkatimi çekti ve bundan sizlere de bahsetmek istedim.

 “Türk Hava Yolları Uçağında Doğum” başlıklı bu haberde, seyir halindeki bir uçakta gerçekleşmesi oldukça düşük bir ihtimal olan bir doğum hadisesi anlatılıyordu. Aslında uçak ve gemi seyahatlerinde çok sık olmasa da rastlanabilen bu tür olaylar deniz ya da hava yolu mürettebatının profesyonel yaklaşımları sayesinde çok iyi yönetiliyor.

Habere göre, geçtiğimiz Aralık ayında THY’nın Kinşasa-Librevil-İstanbul uçağına binen Demokratik Kongo Cumhuriyeti uyruklu bir aile bebeklerine uçakta kavuşmuşlar. Musuamba Michoukayembe'nin doğum sancıları kalkıştan yaklaşık 3 saat kadar sonra, uçak Nijer hava sahası üzerindeyken başlamış. İlk müdahaleyi Doktor olan eşi Kayoka Renemukadi yapmış. Kabin ekibi, doğumun başlaması üzerine uçağın arka tarafını izole ederek hazırlıklara başlamış. Uçak 13 bin metre irtifadayken bebek, dünyaya gözlerini 145. yolcu olarak açmış.

Bakımı yapılan bebeğe Benel ismi verilmiş. Uçağın kaptan pilotu, bebeğin ve annenin sağlık durumunun iyi olması üzerine uçuşa devam etme kararı almış. Böylece uçağın yeni yolcusu, doğumdan sonra 4 saat süren ilk yolculuğunu da tamamlamış. Uçak Atatürk Havalimanı'na indikten sonra aile ve bebekleri sağlık ekiplerinin refakatinde ambulansa bindirilerek Yeşilköy'de bulunan bir hastaneye götürülmüş. Böylece Kinşasa'dan 144 yolcuyla havalanan uçak, İstanbul'a 145 yolcuyla inmiş, sevgili okurlar.

Gökyüzünde doğuran, eşini semada doğurtan, göğe karşı doğan,  o uçağı kullanan pilotundan hostesine, hostundan yolcusuna, bu haberi okuyan, fısıldayan, yazan, duyan, duyuran velhasıl aynı anda birçok kişiye farklı duygular yaşatan bu mucizevi an bende de farklı duygular uyandırdı. Seyahat boyunca kendimi, bu olayla ilintili insanların yerine tek tek koyup empati yaptım. Neler mi düşündüm?

Öncelikle bir kadın olarak "insanın her an doktoruyla gezmesi büyük bir lüks" dedim.

Gökyüzünde doğan bir bebek olsaydım büyüdüğümde bunun havasını her yerde atar, astroloji bilimine yeni açılımlar getirdiğimi söylerdim.

Uçakta doğurtan doktor baba olsam "iyi ki bu mesleği seçmişim" derdim.

Pilot olsam bunu haber yapan dergiye Clark Gable bakışlı bir fotoğrafımı koydurturdum.

Hostes ya da host olsam “uçakta ilginç olaylarla karşılaşıyor musunuz?” diye soranlara anlatacağım ilk anı bu olurdu.

Yolcu olsam doğum başarı ile gerçekleşir inşallah diye dua ederdim. İçimden de komutlar verirdim; “Nefes al nefes ver, nefes al nefes ver” Ya da tetikte “en yakın hastaneye iniş yapacağız” anonsu bekler, “eyvah toplantıya geç kalacağım” diye endişe de duyabilirdim. 

Bloger olsam "bu haberi derhal blogumda  paylaşmalıyım" derdim😇

Ya siz ne düşünürdünüz🤔?